هندوئی را باغبان سوی گلستان می فرستد

یا به یاقوت تو سنبل خط ریحان می فرستد

یا شب شامی ز روز خاوری رخ می نماید

یا خضر خطی بسوی آب حیوان می فرستد

جان بجانان می فرستادم دلم می رفت و می گفت

مفلسی نزلی بخلوتگاه سلطان می فرستد

می رساند رنج و پندارم که راحت می رساند

می فرستد درد و می گویم که درمان می فرستد

هر که جانی دارد و در دل ندارد ترک جانان

دل بدلبر می سپارد جان بجانان می فرستد

با وجودم هر که روی چشم پرخون می نماید

زربکان می آورد لل بعمان می فرستد

همچو خواجو هر که جان در پای جانان می فشاند

روح پاکش را ز جنت حور رضوان می فرستد